καθεμάτιον

καθεμάτιον, τὸ (Α)

υποκορ. τού κάθεμα*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κάθεμα, -τος + υποκορ. κατάλ. -ιον (πρβλ. ποιημάτ-ιον, ρυάκ-ιον)].